alabildiğine orman.
ağaçlar.
ıslak zemin
toprak kokusu...
göründü
düşüveren damlalar yere
öncesinde.
rengarenk, çıkıvermişti
gökkuşağı!
hem de çifte!
ışık
felicita!
ta içten
en içten
sevgi doldu
gökyüzü ve kalp.
ama ama!
geçicidir gökkuşakları...
dilek tutsam
çıkarabilir miyim
her seferinde yeniden?
hep ağlamak pahasına
öncesinden?
